مشخصات مجاهد شهید نیر غلامی
محل تولد: كرمانشاه
شغل -
تحصيل: -
سن: 26
محل شهادت: کرج
زمان شهادت: 1367
به یاد مجاهد شهید نیر غلامی
مجاهد شهید نیر غلامی در سال 1341در یک خانواده کمدرآمد در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. دوران تحصیلی او در دبیرستان مقارن با شکلگیری انقلاب ضدسلطنتی بود. نیر که خود از کودکی طعم فقر را با گوشت و پوست چشیده بود، با سری پرشور و شوقی افزون، به صفوف تظاهرات علیه نظام ستمشاهی پیوست و برای تحقق روزهای قیام 21و 22بهمن از تمام امکانات خود مایه گذاشت. او از دانشآموزان باانگیزه و فعال تظاهرات دانشآموزی بود، طی اوجگیری قانونمند مبارزه خود، با حماسه شهدای مجاهدین آشنا شد و گم شده خود را در نام سازمان مجاهدین متبلور دید. نیر از نسلی بود که از نزدیک شاهد به یغما رفتن دستاوردهای زودگذر بهار آزادی به دست غاصبان حق حاکمیت ملت ایران بود، از اینرو از مرتجعان کینهیی عمیق به دل داشت و در نقطه مقابل، عشق به آرمانهای مجاهدین در قلب او روز به روز بیشتر شعله کشید. او این عشق را در تمام مسئولیتهایی که به عهده او گذاشته میشد بخوبی نشان میداد. دوران زودگذر فعالیت سیاسی و شرکت در فروش نشریه، اداره میز کتاب و نیز درگیری با چماقداران و آزادیکشان، از او مجاهدی توانمند برای روبهرو شدن با آزمایشات در پیشرو ساخت. به دنبال آغاز مبارزه مسلحانه انقلابی، نیر دستگیر و به شکنجهگاه مخوف دیزلآباد کرمانشاه منتقل گردید. او با آنکه تحت شکنجه و مراقبت خبرچینان قرار داشت در این دوران نیز دست از فعالیت خود نکشید و همواره مترصد آن بود که ارتباط خود را با خارج از زندان برقرار سازد. او پس از آزادی از زندان، به فعالیتهای انقلابی خود ادامه داد و مصرانه بهدنبال وصل مجدد به سازمان بود، فعالیت هایش مورد شناسایی پاسداران قرار گرفت و دوباره دستگیر و زندانی گردید. دژخیمان این بار فشار روی او را بالاتر بردند اما این فشارها نتوانست روحیه نیر را خرد کند. آنگونه که همسلولیهایش نوشتهاند، او مجاهدی با انگیزه، آگاه، منضبط، جدی و با ایمان بود. همواره تلاش داشت نسبت به آخرین وضعیت سازمان خود را بروز نگهدارد. از پایداری درخشان این فرزند دلیر خلق کرمانشاه همان بس که در وصیتنامه خود به صراحت عنوان کرده بود که هوادار سازمان مجاهدین است و به برادرش وصیت کرده بود که راه او را ادامه دهد. فصل پایانی و درخشانترین فصل زندگی نیر، در قتلعام زندانیان سیاسی در سال 1367رقم خورد. او اینک در برابر یک انتخاب قرار گرفته بود؛ انتخابی از آن جنس که سرور آزادگان در برابر آن قرار گرفت: «ذلت یا شمشیر». نیر با تأسی به مقتدای تاریخی خود، در زندان گوهردشت کرج به طناب دار بوسه زد و مانند 30هزار گلسرخ دیگر، نام خود را در نام خجسته «مجاهد خلق»، در تاریخ معاصر ایران جاودانه ساخت. درود! درود! درود!
مریم رجوی: جوانان دلیر و قیامآفرین در سراسر میهن اسیر را فرا میخوانم که برای واداشتن سران رژیم، به انتشار اسامی کامل قتلعامشدگان و نشانی مزارهای آنها و اسامی جلادان این کشتار، دست به اعتراض بزنند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر